Vanuit de MH19 praat ik jullie even bij.Vandaag vetrokken voor een half jaartje overwinteren in Indonesie. Uit respect voor de slachtoffers van de MH17 heeft men de vlucht vanuit Amsterdam een nieuw nummer geveven. Inmiddels zijn wij Oost Oekraine voorbij en geen raket gezien. Ik vlieg nu boven Afganistan op weg naar Kuala Lumpur, en van daaruit reis ik door naar Medan op Sumatra. Omdat ik mij terug heb getrokken uit het project van het Alfacollege om stagieres te coachen in het waterproject voor Wailisa op Seram heb ik mijn plannen bijgesteld. Ik was het getreuzel, geneuzel en de CDA kruideniersmentaliteit beu en kon en wilde niet langer wachten op duidelijkheid. Hopelijk gaat het uiteindelijk lukken de bewoners van het vluchtelingendorpje van hun fel begeerde verbetering van de watertoevoer te voorzien. Jammer van de 400 euro die ik al investeerde in twee reizen naar de Molukken ter voorbereiding, bezoek aan Wailisa en voor overleg met het uitvoerende installatiebureau in Ambon. 'Gelukkig heb ik de foto's nog'! Maar goed ik ga nu genieten van een maandje trekken door Sumatra en Java. Ik eindig dan op Bali en blijf daar een maand of 5. Ik heb weer een riant huis kunnen huren en ga daar op de middelbare school in Jengolo, vlakbij Yeh Gangga, Engels geven. En wie weet wat er nog allemaal op mijn pad komt. Yeh Gangga zal mijn uitvalsbasis zijn. Vage plannen zijn er al om weer even terug te gaan naar Flores en een bezoekje aan de Molukken sluit ik ook niet uit. En wie weet komt er nog wat bezoek, lijkt me gezellig. Het was deze keer wel lastig om te vertrekken. Tenslotte staat de wereld toch aardig in brand, terwijl ik mezelf onderdompel de komende periode in een heerlijk tropisch klimaat en de warmte en gastvrijheid van de Indonesiers. Bijkomend voordeel is dat ik niet meer lastig gevallen wordt door die lafbek van een lachebekje Rutten of ijdeltuiten als Frans Timmermans. Weliswaar erg prettig om mijn huis weer een flinke periode verhuurd te hebben, maar het afscheid van mijn hulpvragers van Humanitas was lastig. Met name maak ik mij zorgen over mijn Koerdische Syrier. De afgelopen periode werd ik niet echt blij van de non-begeleiding van de sociale dienst en de Groningse kredietbank. Het lijkt erop of daar alleen nog regelneukers werken, een enkele gunstige uitzondering daar gelaten. Met de bezuinigingen is blijkbaar ook de empathie en de persoonlijke begeleiding verdwenen. Enfin ik laat de boel de boel in Nederland de komende 6 maanden en ga hier lekker genieten. Morgen aankomst in Medan, de hoofstad van Sumatra en dan via Tangkahan, Bukit Lawan, Toba Meer, Sipirok, Bukittinggi naar Padang om van daar naar Yogyakarta op Java te vliegen. Op Java wat highlights die ik laat schieten, zodat ik daar het een en ander aan bezoekjes kan afleggen bij vrienden en kennissen. Via Tawangmangu en Malang naar de Bromo en die misschien wel even beklimmen voor de zonsopgang, want die blijft spectaculair ondanks de massaliteit van collega-toeristen, en dan via Kalimaru en Ketapang richting veerboot naar Bali. Op Bali via Lovina, Munduk en Ubud naar Sanur. Daar neem ik dan afscheid van mijn Sawadee reisgenoten, allen mede-pensionado's !!!!, en meld mij dan in Yeh Gangga. Thuiskomen een beetje. Een goede winter iedereen en jullie lezen het wel . . . . . . . . .